Moçambique

Moçambique
Parque da Gorongosa

Douro

Douro
An cama de mofo

segunda-feira, 28 de junho de 2010

L mundo de portaladas abiertas



Nada ye cumo datrás çque que l mundo quedou de puortas abiertas, ls pobos se besitórun, se bai a Pariç, Londres ou Amestardan a passar l fin de sumana cun muitíssema mais facelidade que you iba de Lisboua a la Speciosa a passar ua sumana ne l Natal ou Páscoa. Nada ye mais cumo datrás an to las bias: modos de bida, modos de pensar, quemidos, modos de bestir, etc.
Hai un anho stábamos a passar férias an Stambul cun l rapaç mais bielho que trabalhaba alhá i que apuis se ajuntou a nós l mais nuobo para trés ou quatro dies. A Stambul para trés ou quatro dies, quien dirie hai uns anhos atrasado!
Stamos todos tamien agora, un anho apuis, eiqui ne l Algarbe, adonde tamien inda se béian, anque poucas, mulhieres todas bestidas ne la praia que nun bán a banhos de mar por bergonha de amostrar l cuorpo, al lhado de outras que solo quédan cun un triangulico que l tape las partes. Ne la Turquia aqueilhas que ousában lhenços i que assí i todo yá íban pala praia, antrában n´auga cun uns fatos cumpletos, tipo fato macaco, que l tapássen l cuorpo todo, quedando solamente la cabeça i ls pies çtapados. Yá eran corajosas essas ties, caminando pala lhibertaçon de l cuorpo daqueilhas bestimientas que nunca déixan notar las curbas femeninas.
Staba you a falar que nada ye cumo datrás i, a perpósito disso, lembra-se-me de ls deseiunos, frescos, fartos i queloridos que l´anho passado quemíemos ne l terraço a mirar pa l Bósforo. Fazímos onte un eigual caras al Ouciano, adonde nun faltou nada. Até l queiso de cabra meio fresco cun miel porriba, que a la falta de l turco comímos un, mercado ne l Mini Précio de Miranda i que ye feito pa ls lhados de Mogadouro. Abánta-se bien sien mais nada até las trés ou quatro de la tarde, passando-se apuis cun fruta i yogurtes até la cena. A mi agradan-me esses quemeres, assí cumo aqueilhas seladas que tamien tanta cousa lhieban i tan queloridas i gustosas son.
Nada disto se coincerie se l mundo nun oubira abierto las portaladas, isso i tantíssemo más.
Inda hai quien fale mal destes tiempos!
A las bezes si tenerán rezon, nien siempre l mundo stá acerca de todo mundo...


quinta-feira, 10 de junho de 2010

Deiqui de la cereijeira...

Yá quantá que nun bos benie a ber, you que era mais cierta que las batatas na tierra negra.

Acuntece a las bezes. Sabeis cumo son las cousas de la anternete i esta que nun ten filos inda falha mais.

Puis ye, andube por uas tierras an que you secrebie algo i quando era para l mandar pul mundo afuora aqueilha çanfonice iba-se a baixo. Apuis zisti i pronto.

Quando quei, birei caras arriba até que cheguei a un sítio alto i praino. Ye esse si, l que stais a pensar, l nuosso Praino. Está guapo cumo siempre mas l tiempo stá tan ancalamunhado i friu que nien parece que stamos ne l més de San Juan.

Benie you porende arriba só a pensar na yerba que mie mai me habie dito que habie para cortar na cortina. Caralcho, nien eimaginaba que fusse tanta!... Cumo benie anquemodada cun l que me speraba nien se me lhembrou que era l tiempo de ls mius antulhos, las cereijas.

Mal cheguemos zampémos-mos lhougo neilhas eiqui a la puorta de la cuzina, mesmo rentes al chano de la baranda. Grandes i burmelhicas que you sei alhá. Nun stában inda todas bien maduras i mie mai ralhaba-me, mira que te dá ua zbentria… Qual zbentria mai!... Cun las ganas que l stou bán dafeito. Na berdade alguas inda nun stában bien maduras i fui l que me baliu porque souturdie chubiu i las que yá stában, stán todicas rachadas a quedar mofosas.

Quien querga cereijas que bénga porque hai quatro ou cinco cereijeiras cargadas. Nien ls tordos abántan… Agora só ténen andado ls de la família, ls que ténen l nial ne l telhado. Ls bandos inda nun chegórun.

Pronto, yá bos dei nuobas i yá bistes que nun tube ningun péque, stou cumo siempre, que ye cumo quien diç rija que nien ua cebolha podre.

Arquivo do blogue