Moçambique

Moçambique
Parque da Gorongosa

Douro

Douro
An cama de mofo

terça-feira, 6 de outubro de 2009

No Praino



Retrato de percípio de ls anhos 70


luar de Agosto


L´arte a falar mirandés

L chano de l´eigreija de l Naso


A camino de l Picón

12 comentários:

Anónimo disse...

Obrigado Adelaide!

Na ultima parece qu'ai uas nubres de fumo eili por tras.. deixa ua pessona assi a panssar se seron dalgum fogo.

Ls personaiges de la primeira tamien parecam star a panssar.. Ua cousa ye cierta essas cores - l azul dal cielo, la aridezz dal chano en fim de brano, al berde dals freixos, y ate l bermeilho florescente dal tapete de la burra - so ai.

Dius bus guarde!

Adelaide Monteiro disse...

´Mirai que you sou mui mala retratista; qualquiera se dá de cuonta disso...
L que anteressa ye poner algo d´alhá que mesmo que l retrato steia mal ye siempre guapo!Staba inda a meio de l trabailho, inda bou a poner mais cousas, bá.
Bien haiades po la buossa besita.

Adelaide Monteiro disse...

Teneis rezón quanto l fogo. Andaba an San Martino al pie de la mina, mui grande...

Anónimo disse...

Bien me pareci... ye todo furte nessa turgafia: la cruze que se bei, al fogo que se pressinte, ls picos de la silbas e dals cardos, la secura...

Aqueilla ultima dal cantarico tamien ye anteressante porque deixa auga na boca: sta um presunto eili por tras!

Que bos faga bom porbeito!

Anónimo disse...

Inda por la ultima Adelaide - parece que hai uas cereijeiricas eili dal lhado squierdo.. alguien spurmantou a criar eili qualquira cousa naqueilha desolacon.. num sei se tenara surte cum ls calores y las geladas que por eili ai..

Y tamien l camino.. empeca bien definido mas ai eili lhougo uma bifurcacon y so Dius sabe como sera la continuacon ou onde sara l fim.
Como la bida.

Adelaide Monteiro disse...

Mirai, tiu Anónimo, bós sódes mui filósofo; inda que mal seia percurar,´qual ye la buossa graça?
Ye que you gusto de saber cun quien falo. Bér, puode ber to la gente, mas falar cun l´artista yá manda mais categorie.
Bá antón, que bos baia bien por buossos carreirónes.

Isilda disse...

Oula Adelaide

Guapas fotos qu'eiqui mos trazes del nuosso praino.
Tamien gusto de la tua pintura, nunca cunsegui arranjar un cántaro de barro eigual.
Bá amostra-mos essas fotos todas.

Beisicos

Isilda

Adelaide Monteiro disse...

You nun tiro buonos retratos i apuis l´eiquipamento tamien nun ajuda.
L cántaro ye de Mubeiros.
Beisicos

Balmiro disse...

You sou tocaio dal buosso pariente Adelaide - chamo-me Balmiro. Naci an Einfainz mas fui para la Speciosa cum ls mius de pequeinho (3 anhos). Bibimos eili pal fim de la rua dal gato salindo para Cacareilhos. Tamien num era preciso salir de casa para ber las estreilhas :-)

Gosto de las biaiges - desde als 6 anhos, quando mi mai me lhebou al molino dal Machaquim num di de primabera. Cum 8 fui para Malhadas porque num tenimos porbessora. Que si me gustaba de ber la Speciosa quando beni als Sabados solico por l camino y eilha m'apareci assi de repente eili al baixar als xeixos..

Als 11 fui pal Seminario y als 18 fui para la Marinha. So sali als 28 (bibi en Amora y Oeiras). Despuis disso ando a fazer que fago nua casa lhigada al jornalismo y la financia. Estube en Paris y no Luxamburgo y agora estou nua ilha pequeinha y bien calantica que se chama Bahrain.

Acho que num mos cruzemos muito na Speciosa mas era um grande admirador de busso pai que Dius l tenga an descansso. Ya corri mundo y bou de bez an quando a Johanesburgo por l trabalho. Y um di destes debo ir a um sitio onde el secalhar por alha passou (Kenia). Nun tengo la bida del (antes tebisse!) mas se tirar imaiges que me pareca que'el gustasse podeis cuntar cum eilhas.

Stais a ber - num so sabeis la mi graca cumo (quase) todo de mi. Afinal ye rapido y num duole:-)

Que Dius bos guarde Adelaide - Y bus de forca para continuar a escreber y publicar cum tanto angeinho cousas assi tan guapas.

Adelaide Monteiro disse...

Mira quien habie de ser l´anónimo! L filho de tie Sabel Quinteira. You conheço-bos mui bien mas yá muito anho que nun bos beio. Inda l´outordie falemos de ti you i mie prima Marie Delaide i eilha me dixo que stubiste parende.
You sei que eras mui amigo de miu pai. Tamien quien ye que nun habie de gustar del???!! Cuntou-te las stórias todas subre ls safaris, claro!
Trai-me todo l que tebires i fai un blog an Mirandés ´cun las crónicas que screbas i retratos de por adonde andas. Tu até te yá ajeitas a screber. Bá, bóta... que l mirandés percisa... para que medre.

Quando benires di-me; ls mius filhos han-de gustar de falar cuntigo que eilhes són cumo sou abó, abentureiros.
Spero ls retratos de África: tamien sou cumo miu pai, apaixonada por todo l que ye belo, ua sonhadora...
Beisicos,

Delaide

Balmiro disse...

Tamien tengo ua bechorra que cumprei am Mobeiros. Inda tenam muita cousa alha y ya num ai que tener mido que mos sala algu'a pareilha de carbineiros ou guardas fiscals por l camino..

Agora ando a ber s'ancontro ua bota daqueillas que se bebe bino d'arrepincho..

Adelaide Monteiro disse...

Mira Balmiro, tu sós tan angraçado! Se quejires screber-me para l miu email adelaide.monteiro@gmail.com

Enviar um comentário

Arquivo do blogue