Moçambique

Moçambique
Parque da Gorongosa

Douro

Douro
An cama de mofo

sábado, 10 de outubro de 2009

Dous sentires





...metiu la chabe na puorta, pousou la carteira, azimbrou cun ls sapatos pul sobrado i deixou-se cair no sofá.
Staba cansada de ls miolhos i de ls nerbos de la bida moderna a que cháman stress, an correries i apitos ne l meio de ls carros parados, canhos de scape a botar fumo, apertos no camboio adonde nun habie campo para resfolgar, raciocínios rápidos para nun falhar nos sous afazeres porfissionales...
Tirou ls ócalos para nun ber l puolo que habie para lhimpar, fizo ua cena a las priessas porque ls filhos tenein que quemer por stáren a medrar. A eilha tanto se le daba quemer ou nó, solo querie çcansar.

Dou un banho i oubiu música clássica sien se anquemodar cun l pote que staba para lhabar.
Cerrou ls uolhos i pansou an sue mai i sue abó.
La mesma tela pintada de la bida dua mulhier; nun tanto por nerbioso ou cobradeiros de cabeça mas si pula canseira de l peso de l arado ou de la fouce, ambaixo de l rechino de l sol, l die anteiro.
Cun l puolo garrado al cuorpo cun ls sudores de dies seguidos, alhá cuntinában an casa la lhabuta de l die, a aquemodar ls cochinos, las bacas, fazer la cena, lhabar las malgas de l caldo quemido a priessa, para botar ls uossos anriba l xaragón.

Nun percisában de tirar ls ócalos para nun béren l puolo nos mobles: a la ua, porque nun tenien ócalos i a la outra, porque nun tenien mobles.
Chegában las camas, la mesica adonde se metie l bacio para mejar de nuite, la arca de la roupa de la cama, la arca de la roupa de la gente, un lhabatório para lhabar l nariç a la pormanhana, l almairo de la lhouça, la mesa de quemer i scanhos para çcansar.
I para que mais?
Quanto mais, mais trabalho pa la mulhier...
Lhembra-se-me de oubir a mie abó dezir quando benie mui cansada: ui,... que rija me sento!
I eilhi quedaba un cachico no scanho, a arranjar fuorças para abantar l sol de soutordie, ... sien música...
Rija, porque l cuorpo se l deixaba cair zamparado, tal era la canseira.
...you... a oubir la música, cun l cuorpo azimbrado anriba de l sofá, staba a arranjar fuorças para abantar l nerbioso de soutordie...

4 comentários:

AF disse...

Gusto muito de l testo, mas quedei eimocionado cul retrato de la tie.

bs.
A.

Adelaide Monteiro disse...

Amadeu,
Esta postura na forma de quemer era muiusual no nuosso praino para cumpensar la falta de dientes!
Feliçmente que ua grande parte yá os dientes, mas assí i toso inda ten que recorrer a la faquita para meter l pan que seia, partidico na boca. Lembrou-me mie abó Ana.
Mas l´eimoçon fai parte de l spírito sencible dels poetas...
Um Chi

Adelaide Monteiro disse...

...yá trata ls dientes, mas assí i todo inda ten que se baler...
Esto ye eifeito de l suonho!...

Rui Pires (rui.f.pires@netvisao.pt) disse...

Dificilmente entendo o que está escrito, com pena minha, mas adorei ver aqui a fotografia da ti Etelvina Menino, de Martin Tirado, tirada por mim já em 2007 no planalto Mirandês.

Cumprimentos

Rui Pires

Enviar um comentário

Arquivo do blogue