Moçambique

Moçambique
Parque da Gorongosa

Douro

Douro
An cama de mofo

sábado, 8 de março de 2014

Salindo de l´eibernaçon


Stá l jasmin a spera de calor para abrir ls bretones, nun baia inda la gelada tardiega a dar cabo daquel oulor doce,acabando por secar las flores.
Ye agora l rei de l jardin l goibo, pimpon que nien palmito d´andor an die de fiesta al redor de la aldé. Pul die ye só quelor, mas assi que l sol se bai, streforma-se nua fábrica de perfumes i ye un gusto salir al huorto pula nuite. Florica a florica até que chegue a la punta, yá ten bainas ambaixo, quando las mais pequerruchicas ábren, un modo que la porfeita natureza ten de mos toldiar ls sentidos por mais tiempo.
Apuis benirá l jasmin, pormeiro nas fronças, branquito, apuis no açafate a secar, apuis an bidros citrados para poner an chás i mos toldiar ls sentidos quando metemos las narizes na chábena, an nuites fries.
Tamien l jasmin ten oulor mais fuorte a la nuite, assi cumo l jacinto que agora yá se stá a çpedir i que tanta falta fazie l anho anteiro, cumo se fura un lampion cargadico de pequeinhas flores a almiar ls jardins.
Nun tardaran las laranjeiras a rebentar de berde i branco, a parecéren ramos de noibas, seinha de pureza. Stan a arrolhar las últimas laranjas, bien alhá na punta de ls galhos, adonde ye mais custoso chegar pa las traer pal açafate, doces que nien miel.

Bendita Primabera i bendita natureza que tanta cousa yá mos stá a dar i mos fai salir de l capulho adonde l´Eimbierno augaceiro mos metiu, cumo se fúramos lhagartos a salir de la sue eibernaçon de meses!

Sem comentários:

Enviar um comentário

Arquivo do blogue