Moçambique

Moçambique
Parque da Gorongosa

Douro

Douro
An cama de mofo

quinta-feira, 30 de abril de 2009

Sfrego l Mundo


Sfrego l mundo cumo quien sfrega ua caldeira de cobre i le passa un panho de lhana caliente para la poner mais relhamposa.
Pongo celurina ne l panho, para inda mais relhuzir…

Pongo l mundo assí sfregado na cozina dels mius suonhos, ne l assiento de la caldeira, mas l mundo nun relhuç, nun me anfeita la cozina,
nun me çfarça ne l chupón las manchas de folhin que quedórun de l Eimbierno…

Ne l chupón de la mi cozina yá hai Primabera, yá hai asseio, yá nun hai cinza;
mas l mundo que puse alhá, nun relhampa, yá quantá!...

La cozina de ls mius suonhos quedou anferma cun esse mundo, de ua anfermidade tan grande que nun hai remédio capaç de le atamar l mal...

Sfrego-l mais un cachico, cun l amor que sou capaç de apelidar,
mas esse amor singelo que ajuntei ye andeble i assi, la rábia daquel mundo adomina-lo.
Ábran-se rachas, d´adonde sálen anxurradas negras, de fames, pobreza, delores, anfermidades.

Quiero tirar esse mundo de la cozina de ls mius suonhos, mas el anteima an quedar; cun el, la mie alma queda tan negra que nun sou capaç de m´alegrar;
arramo lhágrimas, mas eilhas són tan salgadas que me déixan ls uolhos a picar.

Para quei chorar?
Cun las mies lhágrimas, l mundo nun bai a demudar!...

Antón, calço esse mundo crudo nas puontas de ls dedos, sfrego-lo cun fuorça nas teclas, ne l papel branco, para contra el boziar, para l fazer relhampar.

Cumo que a beilar, ne ls mius dedos fluoren palabras de to las quelores i de to ls oulores;
essas palabras anrebúlhan-se i fázen jardins de poemas, adonde cuorro atrás de berboletas; eilhi, hai lhuç que me calece la cozina de ls mius suonhos, de adonde beio l mundo a relhuzir.

Agarro-me a essa lhuç, prendo-la cun filicos de ua aranheira chena de pérolas de ourbalho i eilha que era tan pequeinha, bai medrando drento de mi, cumo las baletas c´ua ua atronada de Agosto.

Prendo la lhuç an mi para que nun se scape!...
Miro pa l mundo i beio-lo cun riscas dessa claridade a spargir-se, mesmo puls canticos mais scuros.

Ls mius dedos agárran-se a essa paleta de lhuç i de quelores i píntan i scríben poemas i telas. Sien resfolgar...
....cólgan essas telas i esses poemas, na cozina de ls mius sonhos...

sábado, 25 de abril de 2009

Tornarei a lhuitar


Camino nas nubres
Cun pies çcalços
An fugida zatinada
I tengo miedo de me caier.
Camino na niebe dóndia i frie
Colada als mius pies atrecidos
I tengo miedo de me afundir.
Las mies manos témbran
Ls mius pies sgúbian-se
I falta-me la coraige
Para cuntinar.
Atrabesso rius secos
Cun miedo de me afogar.
Ansegura, chubo muntanhas
Cun miedo de me zourientar.

Adonde stou, percuro-me…
L que restra de la mie coraige
I porquei nun seguir biaije?

Por sfregantes
Las mies augas son arrepassadas
Por corrientes de cunflitos
Las mies pérolas son roubadas
De conchas bioladas.
Airaçadas rómpen
Las belas de l miu beleiro
I you, perdida
Pido ajuda a las gaibotas
I al albatroç
Para que me póngan ne l camino
I me lhieben
Esta grima atroç.

Ah! Esta grima…
Este miedo que me ancarambina l sangre
Tuolhe-me ls passos
Cuntrola-me ls miolhos
I nun me deixa cuntinar

….Mas manhana ye outro die!...
An mi, l sol tornará a relhampar
I you, resolbida,
Cuntenta, firme, renacida,
Tornarei a lhuitar!

segunda-feira, 20 de abril de 2009

Poema sien abrigo


Ah, poema!
Como you te querie lhibartar
Desses benairos!

Ah, poema!
Como you te querie dar
L pan
A ti
I a tou armano!

Bibes ne l mundo
Que nun ye tou
Znudo de lhetras de sprança
An sílabas de andefréncia
Drumes an buracos
De lhibros nun lidos
Declamas-te an bózios nun oubidos
Sós lhetra de cantiga nun cantada
Sós restro dua bida amaldiçonada

Ah, poema!
Ajunta la tue boç
A la de todos ls anfelizes
Que nacírun
De lhetras
Deste mundo atroç
Alboróten-se bien alto
An boç bien amanhada
Cumigo
I cun todos ls poetas
Que bos parírun
I botórun ne l piso
De rue amaldiçonada

Ah poema, maltrapilho
Neste mundo de eigoísmo
Que nun te lhiberta
Nun te dá l pan
Nun te dá nada!

domingo, 19 de abril de 2009

I Fui-se!


Chobie que Dius la daba!
Quedou andrento l carro cumo eilha gusta, a mirar l mar.
Nun biu las horas nien quando chegou, nien quando se fui; eilha nun bei las horas porque hai sfergantes que ningun reloijo cunsigue agarrar: uas bezes tan pequeinhos, mas que bálen ua eiternidade; outras bezes, anque sendo ua eiternidade, mos parécen tan anfenitamente pequerricos!...

Eilhi quedou, cun l cuorpo preso a ua argolha de l carro. L alma, essa ampeçou por quedar acerquita a ber l arrebento fuorte de las óndias que formában scuma branca quando s’atirában acontra las faias i apaixonadamente se deitában cun la arena.

Apuis, perdida ne l tiempo i ne l spácio, bolou nua nubre , nua nubre negra.
Que amporta se la nubre ye negra i nun ye de algodón?
Nun son las nubres negras que mos dan la bida i mos refréscan l coraçon?

I fui-se!...
Fui-se naqueilha turbulença tan fuorte que chegou a tener miedo daqueilha biaije tan abintureira.
Las nubres negras abrírun guerra, ua guerra ne l cielo!...
Ajuntou-se-le l’outra nubre an guerra abierta, nua termienta tropical sien acumparança.
Lhuitou cun eilha, al meio daqueilhes truonos i relhistros cun ua brabura i eimoçon nunca santidas. Tamien a las bezes percisamos de sentir eimoçones fourtes para que mos fágan sentir bibos!

Debrebe la nubre se çfizo nua auga tan calentica i naquel suonho fui-se a caier na tierra burmeilha i a ferber adonde yá habie sido eimensamente feliç.

Tornou!... Bieno cumo nóbia anroscadica an sou bestido de tule branco, naqueilha nubre que debrebe se formou na tierra burmeilhe i la puso a bolar.
Ajuntou-se al cuorpo!
Soltou-l de l’aldaba!…
El riu-se para eilha cumo que a dezir-le:
Nun precisas de me pedir perdon por me haberes deixado solico, bai siempre que quergas, you yá stou aquestumado a que me deixes solo, alma sonhadora!...

Dou-le a la chabe de l altemoble i çpediu-se daqueilha praia adonde fura feliç!...

quinta-feira, 16 de abril de 2009

Miro-me al speilho


Miro-me al speilho
i beio
las ronchas de ls anhos, de ls dies
passados cun tristezas i alegries.
Nun quiero tirar las mies angúrrias
i las manchas tampouco;
eilhas eisísten por algo.
Son passaiges dua bida,
son amores i zamores,
son ua bida bibida, a las bezes
an sprança perdida
i lhougo renacida.
Miro-me al speilho
i beio rialidades, sigurança i autostima;
beio la sprança que adomina
ne ls dies que cuorren mais debagar;
beio ls lhugares para adonde nun quiero ir
i aqueilhes adonde quiero quedar.
Miro-me al speilho
Sien nostalgies de l que perdi i
sien proua de l que ganhei.
Ganhei calma, perdi belheza
i beio agora cun clareza
que la maior belheza
ye la belheza de l’alma
i star biba ye la maior baidade.

Miro-me al speilho, cun serenidade!...

L tou poema


Quiero sculpir-te cun palabras
Quando te screbir
Passo la mano lhebemente
Pulas lhinhas purfeitas de l tou rostro
Pu l cheiro de l tou cuorpo
I las palabras cascálhan an rius de ternura
Zaugando nun mar de calmarie
Mas las palabras nun chégan para te screbir
La caneta ye lhebe demais para te sculpir
I las sonatas nun ténen boç para te cantar
A mi nun me chega la fantesie
Para cun probes bersos te lhebantar
Pedi a la musa anspiraçon
Mas eilha dixo-me que nó!
Pedi a la lhuna an lhunar de Agosto
La lhuç para me anspirar
Mas eilha dixo-me que nó!
Anton, sola i triste
Agarrei-me a la simplecidade
De las lhetras que se m’assóman
A l’alma i al coraçon
Para te oufreçer este poema
Este poema que saliu de la mie mano
A tembrar, andeble, quaije frie
Este poema que nun ye scultura
Que nun ye sonata
I que de la lhuna nun hardou magie…
Ye solo un simpres poema
L miu poema, l tou poema!

terça-feira, 14 de abril de 2009

Pipas de çanteno

Sien tiempo i cun todo l tiempo
An caminada sien çtino
Fumos a parar a Peinha Lhastra
Ne l termo de San Martino

Passo cierto i cuostas dreitas
Alhá bou you apressiada
Para curar las mies maleitas
Todos ls dies ua tirada

Fumus pula strada anté l Naso
I bien mos custou a trepar
La perra cun la lhéngua de fuora
I you yá benie toda a sudar

Cun centeno berde fazimos
Ua pipa bien afinada
Jomba nunca habie oubido
I quedou admirada

I you tornei l tiempo
An que cun las pipas fazie
Ua ourquestra afinada
Sonidos grabes ou agudos
Solo dependie
de l que la canha
Era na tiesta amachacada

domingo, 12 de abril de 2009

Bestida de Primabera

De l Eimbierno tirei la gorra
Pus ua flor an miu pelo
Botei fuora l aire de stroina
Amanhei-me cun zbelo

Besti-me cun mantos
De bioletas i rosas
Colhi cheiros puls campos
Calcei cendálhas mimosas

Corri por campos sien fin
Antre tomielhos, scobas
Carqueijas, alecrin
Na natureza an renuobas

Bolei cun las andorinas
I cun las rolas cantei
Ansaiei l canto de l cuco
I cun las ciguonhas beilei

Saltei por cabeços i prados
Alegremente corri
Bestida de Primabera
An felcidade renaci

sexta-feira, 10 de abril de 2009

L Sapico de la Arada

L sapo moraba
Acerca de l’augueira
Nua tierra plantada
De cereijeira

Trator cun charruas
Bieno -la a arar
I botou l sapico
A arrebolar

A ua bida tranquila
Staba aquestumado
Cun sucos pouco fondos
Que ls fazie l arado

Estas máquinas bárbaras
Deixórun-l o zgraçado
Aquilho nun ye suco
Mais asparece un balado

Quier salir deilhi
Daqueilhes galatones
Mas l sapico cuitado
Sólo dá ancuntrones

Chube pa l cerro
Dá outra caída
Torna-se a lhebantar
I diç mal de sue bida

Çcorçonado i cansado
Parou aqueilha lhuita
I dixo mi alto
Mas que naide me scuita!

Scuitou-lo ua ciguonha
Que andaba na arada
A quemer lhumbrizes
I todo l que achaba

L sapico biu-la
I botou-se a correr
Por un suco abaixo
Naide l pudo detener
I an sue augueirica
Se fui a meter

Ambergonhado
Daprendiu la liçon
Quanto mais se quier chubir
Maior ye l trambulhon!

terça-feira, 7 de abril de 2009

Primabera sençual

Stá todo an delicioso namoro
Nesta guapa temporada
Chena de flores i de puolos
Adonde abeilhas sien decoro
S´anróscan se tópan i áman
Sien se le amportar por nada

L Cupido anda a la suolta
Ne l beiral de las andorinas
I ne ls niales de las ciguonhas
Óuben-se guapas ladaínhas
A matracáren culs bicos;
Para quei sentir bergonha?

La natureza sfameada de bida
An la Primabera, la staçon de l amor
Las yerbas quédan a spreitar
Para tenéren campo de salida
Las plantas abrólhan an flor

Anda eiqui un reissenhor
De mansico a zafiar-me
Ne la bedaçon de l jardin
A bolar queda a oulhar-me
Einamoramento doce de jasmin

Nun fago nada nien rejisto
A esse oulhar penetrante
Que el cuntina a botar
L reissenhor cantante
Ye atraente a baler
I na seduçon
Todo puode acuntecer

segunda-feira, 6 de abril de 2009

Pediste-me un poema

Pediste-me un poema
Que fura lhuç, ternura
Que fura amisade, candura

Todo zanrebulhei
I an las caleijas de l miu ser
Ancuntrei sentimientos
Para l screbir

Ajuntei letras
Formei palabras
De alegrie i doçura.
Fiç un poema
Flor de çucena, candura

Pediste-me un poema
Que tubisse streilhas, alegrie
Que tubisse lhuna
Chena de magie

Ajuntei lhuç
An custelaçones
I cun eilhas formei
Muitos coraçones

Busquei lhaços
Para l anfeitar
Pus la boç doce
Para l declamar
Pedi al airico lhebe
Pa te l antregar

Sabe, si


Camina çcalça
Subre toijos i penedos
Anfrentando sous segredos
Ne ls degredos de l sou mundo
Para adonde bai
Sabe alhá!?


Ye lhebada pula fuorça de l aire
Atirada acontra termentos
Çfeita en zalentos
Spargida por rius secos
Ne ls zertos de l sou mundo
Para adonde fui
Sabe alhá!?

Mas eis que ajunta ls cachos
De l mundo que la substima
Lhebanta-se, nun zanima
Pega l aire de feiçón
Ne l Outonho de sue bida
D´adonde ben
Sabe alhá!?
Para onde bai, sabe si!

sábado, 4 de abril de 2009

sexta-feira, 3 de abril de 2009

Nun Quiero

Nun quiero flores ne l miu antierro
Nun me póngan basos ne l barranco
Nun me chóren ou angradéçan
Quando yá nun sorbe l sal
Desse choro que nun me lhebanta


Ye agora que preciso de l oulor
De la rosa i de l jasmin
Ye agora que me quiero banhar
An stebas i alecrin


Nun quiero státuas
Ne la rue de la andefréncia
Nun quiero honras
Yá sien la mie preséncia


Ye agora que preciso de star
An státua eideficada
Nun quiero apuis quedar
Ne l jardin ou ne l museu
Sóla, frie i dezolada


Nun quiero las flores apuis
Nun stragueis buosso jardin
Ouferecei-me-las todas agora
Rosa brabas sien fin
Presas an lhaços de setin

Arquivo do blogue