Gusto
quando me abres jinelas de queixilho dourado,
un
Outono a anganhar-me
cun quelores calientes,
borralho
a apagar-se
ne ls tritares dun Eimbierno
que
se adebina de carambinas
a
resbalar subre ls uossos de rendas finas,
montes
de fuolhas arrimadas a las brigadas
que
nun bondaran para sustener l cuorpo na caída,
caiatos
que nun ampáran
la fraqueza de las piernas.
Inda que l eimbierno séia miu einemigo declarado,
i que saba que apuis de la pormeira gelada anfitada cun çisca,
las tues quelores s´eiran a spaldeirar ne l chano
i you tenga que me tapar
cun benairos que me prénden la andadura,
gusto de ti, outonho…
Sem comentários:
Enviar um comentário