
I beio-te cheno de nubres negras
Que nun me déixan ber
La lhuç de l tou oulhar
Que me assústan i atafánhan
Amóstran-me papones
I nun me déixan nabegar
Porquei hai dies
Que te beio de augas claras
An que l aire ye cheiroso
I tous papones einocentes?
Cumo un golfino poulo tues óndias
Mato la sede, sorbo tou sal
Resfolgo tou oulor
I cun l oulhar ambaído
Perdo-me ne l hourizonte
Sentada
Debido cuntigo mius segredos
I apuis apaixonada
Meto-me por ti, à mar!...
Porquei hoije
Tues augas m´aspareçan trúbias
Me sinto triste, mal amada
L tous polbos medonhos me apéian
Me afógan i adominada
Me atíran contra ls fragones
I me mátan?
Porquei, à mar!...
You que te cuntei ls segredos
...Las eilusiones...
2 comentários:
Sgueira-se la lhuç pal postigo de nubre negra i apláquia l bruido de ondias rebuoltas no mar de eilusones!
Las óndias rebuoltas que a las bezes einundan ls santidos i fazen ber ls polbos cun bantosas i sien tronchos!
Beisicos
Enviar um comentário