Moçambique

Moçambique
Parque da Gorongosa

Douro

Douro
An cama de mofo

sexta-feira, 1 de janeiro de 2010

Antreste

Antreste madrugada adrento, antre músicas, beisos, ritmos, deseios, botos,…tantos, tantos beisos.
Un pouco antes caírun de l cielo berboletas brancas, sbolaciantes cumo que para me trasmitíren paç, aqueilha paç na alma que todo mundo deseia i que nien siempre se l chega. Era niebe, ua hora antes de salir de mie casa. Inda pensei: se nun parar nun mos podemos abinturar a salir de casa, porque dezassiete quilómetros sien ber seinha de strada i cun l carro a sgobiar-se nun ye un buon ancomeço de anho. Parou dieç minutos apuis.
Ritmos anterrumpidos pul cuntar d´alrobés, 12, 11,…1 i, meia nuite sonou ne l reloijo de la Sé i mais un anho que acabou de nacer.
Brindes, beisos, botos, abraços, muita giente, algua mie coincida, muita nó.
Gustei i, apuis l sunriso de Teresa ye meigo i al mesmo tiempo alegre i ye cuntagiante, tanto cumo ls sous passos de dança bien ritmados,i treinados cun l folclore i danças de salon.
Pista de dança, música que nun chegaba para animar ls beiladores menos apaixonados por beilar. Outros que cumo you beilan nien que seia cun música de cousa ningua, chegou i sobrou para sudar. Claro que doutro tipo you nun tenerie deixado l baile a las trés de la manhana. Cansa-me mais beilar, cumo qualquiera fazer outra cousa sien antusiasmo. An todo tengo que poner paixon…
Ritmos africanos a que nun registo, porque sentindo-l drento a belhiçcá-me, l miu cuorpo bibra anque nun se beia quaijeque mexer. Fui l causo de onte. Dues ties de ourige africana beilában naquel ritmo eirótico de mexer de quadriles i barrigas sien qualquiera trabon als deseios de l cuorpo i de la alma, i beilában cun todo: l cuorpo, l´alma, l pelo , las unhas,…todo! Mais trés mulhieres se ajuntórun cun menear de cuorpo cefrente, uas porque nun sabien, you porque nun me lhibertei l que gustarie, porque ls tius stában ambaçbacados a mirar, muitos deilhes. Ne l meio de muita giente, anque yá steia mui canastron, you tenerie meneado ls quadriles i la barriga cumo se quejisse acribar grano i ajuntar la palha no ambeligo. Assi nó, acribei tan debagarico que nun chegou para botar la palha parriba. Pena, porque you gusto muito de me lhibertar an ritmos, dua forma mui natural!
E assi fui seguindo la fiesta de passaige de anho cun animaçon para dar las buonas benidas a 2010. Spero que baia a ser un anho de bencir crises, para mi de muita criatibidade i sobretodo saúde; l restante tamien benirá…

Sem comentários:

Enviar um comentário

Arquivo do blogue