Las mies palabras

Muita beç son bózios de drento de mi
de tristeza ou raiba, de amor, alegrie
ou outras cousas tales, assí.
Outras bezes las mies palabras bénen que nien setas
de las almas de ls outros.
Scarafuncho-l ls sous sentires, fago-me atriç,
ancarno la personaige
i bózio cumo se l bózio fura miu...
Bezes hai tamien que nun hai naide nien nada
que nun seia l miu sprito bagamundo i sonhador
que se pon a eimaginar...i, nesse eimaginar,
de la mente passa al coraçon
i las palabras bénen-me an cachoneira,
cun riata lharga;
ls dedos són uns bulhediços
que nun són capazes de parar.
Dende, sal l poema ou la stória
cumo se fura berdadeira,
screbida cun paixon
cumo se stubisse grabada
hai que tiempos na mimória!

I sal cun paixon...
Siempre paixon,
causo cuntrário las palabras chegan amubidas
i anterro-las nas perfundezas...
Ls poemas uocos...
Las stórias tulhidas...