Moçambique

Moçambique
Parque da Gorongosa

Douro

Douro
An cama de mofo

quinta-feira, 8 de outubro de 2009

Marijesé, mie mãe


...Cantabas...

mas cantabas tanto i tan bien que nien sei que fuorça que te ampuchaba para esse cantar.

Talbeç fusse ua maneira de botares para fuora las raibas que senties ou para me fazeres fiestas cun la tue ancumparáble bóç.

Hai muito modo de fazer fiestas anque you guste mais de las fiestas de carinos.


Cantabas fado ou outra cousa que fusse i cun esses fados botabas para fuora ls sentimentos; lembran-se quaije que todos ls que cantabas, de Amália muitos... i dezien: "eilha canta cumo Amália Rodrigues". You tamien achaba i inda acho, mas you sou suspeita, sou tue filha...

Dezie tiu Cloudino: "Foda-se! Nun haberá naide que la mostre na Eimissora Nacional, para que la ouban cantar! Ye un açago esta boç quedar eiqui antre dues paredes!"

Quando me dizes que yá nun cantas nada, you si te dou rezón, anque nun te l diga!...


Cumo se me lembra de ls serónes an que tu cantabas i que apuis cantaban tamien outros de la família, cumo seia tiu Balmiro, abó Ana, Ougénio, mie madrina i you. Dezie abó Abelino por mi: "Canta bien, mas ten ua buzica que nun se oube de Ourrieta Barriga a Ourrieta Rabo"...

Cumo me lembra de ls santalhos adónde mos santábamos no Eimbierno, cun un lhumico adelantre i de te oubir la tue boç de reissenhor.

Acababas siempre de l mesmo modo apuis de la derradeira nota; mirabas para mi i dezies, cun modo triste, " quien canta sous males spanta".


A las bezes inda penso que secálha indo alhá, berei ls carbonicos i la cinza no chano i, se bien cálha oubirei l retumbar de la tue boç acontra ls cabeços de la Tapada!...


Si, oubirei siempre la tue boç a retumbar ne ls mius sentidos i mirando para trás ne l tiempo desses fados, assí i todo, you agora ancontro que tube ua einfáncia feliç i tu deste-me esses carinos cun ls fados que me cantabas!...

2 comentários:

Isilda disse...

Buonas tardes Delaide.

Que moça mais guapa era tue Mai!
Que Dius te la conserbe inda por muitos anhos.
Muitas bezes penso que se perdírun ne l nuosso praino pessonas de grandes capacidades, cumo tua Mai, que tan bien cantaba. Quando era moça, gustaba d'oubir las mulhieres que cantaben na missa, tenien bozes spetaculares.
Yá biste amiga, hoije, passamos la bida a mirar para trás, a rebibir tó l nuosso passado por essas tierras.

Beisicos,
Isilda

Adelaide Monteiro disse...

I a botar para mirandés l que nun habie sido feito para que la cultura mirandesa perdure.
Ten que se screbir l passado senó nada queda de nós, cun la nuossa lhéngua tan nuobica.
Mie mãe na berdde cantaba mesmo bien, fazie de la boç l que querie an qualquiera ton de boç.
Beisicos

Enviar um comentário

Arquivo do blogue